Vanuit Bangkok arriveer ik met het vliegtuig binnen een uur en een kwartier op de luchthaven van Loei (spreek je uit als Loi). Onder begeleiding van een chauffeur en gids start ik de ontdekkingsreis door Loei. Het is lunchtijd, dus gelijk een goed excuus om de lokale keuken uit te proberen. We stoppen bij Phu Ruea Potchana Restaurant, vlak langs de weg, dus ideaal voor een korte stop. Ik kijk verbaasd naar de opgediende schalen, want we krijgen zwarte rijst geserveerd. Het ziet er misschien minder smakelijk uit, maar het smaakt gewoon naar rijst én het schijnt een stuk gezonder te zijn! Er komt een grote variatie aan vers bereid eten op tafel; van kip, vis en groenten tot een toetje van ‘sticky rice’. Wat een heerlijk begin van het weerzien van Thailand.
In de middag bezoeken we onze eerste tempel genaamd Wat Neramit Vipassana Temple, bovenop een heuvel gelegen. We kijken uit over een prachtige, groene vallei. Onze gids heeft ons vooraf geadviseerd om geen rode kleding te dragen. Deze kleur wordt hier gezien als de kleur van bloed en haat. Zelfs het kleinste rode stipje in je kleding of je rugzak kan als respectloos worden beschouwd. In de tempel staat een replica van één van de mooiste boeddha-beelden van Thailand: Phra Puttha Chinnarat, waarvan het origineel in de Phitsanulok-provincie te vinden is. De tempel is prachtig versierd en wordt omgeven door een keurig onderhouden tuin. Het is opvallend om te zien dat er, op een paar Thai na die aan het bidden zijn, verder geen toeristen rondlopen.
Mijn bezoek aan de Wat Neramit Vipassana Tempel De volgende dag rijden we naar het Phu Ruea Ruean Mai Resort. Niet om te overnachten, maar om te zien hoe ze hier rijst verbouwen. Moeder en dochter runnen deze plantage en laten ons het gehele proces zien, van het zaaien tot oogsten. We mogen ook een handje helpen en dat leidt tot grappige taferelen waarbij wij de gedroogde rijstplanten bij elkaar binden en de zaden er uit slaan. Ook mogen we helpen door nieuwe, kleine rijstplantjes in het omgeploegde veld te gooien. Vanwege de zwaarte van de wortels onderaan het plantje, komen alle plantjes met de juiste kant naar boven in het drassige veld terecht. Het enige wat je dan nog op het veld ziet uitsteken zijn een paar groene sprietjes. Het is erg leuk om van dichtbij te zien hoe de rijst verbouwd wordt.
Geen enkele Thai spreekt hier Engels, dus het hebben van een gids is erg prettig.
Ik begrijp inmiddels wel waarom we in het gezelschap zijn van een chauffeur en gids. Geen enkele lokale Thai spreekt hier Engels en er is nergens langs de weg Engelse bewegwijzering. Ik zou hier dan ook niet zelf gaan rijden. Zonder gids mis je echt de interactie met de lokale bevolking, wat júist de reden is dat je dit gebied bezoekt. Het valt me op dat de afstanden tussen de bezienswaardigheden in deze provincie erg klein zijn. Het is echt prima te doen om verschillende hoogtepunten op één dag te bezoeken.
Het gehele proces van zaaien tot oogsten in beeld De wekker gaat de volgende dag om 05.00 uur. Nog voor het ontbijt lopen we naar het stadje Chiang Khan waar we in Mekong Street aalmoezen geven aan boeddhistische monniken die onderweg zijn naar het klooster. Dat gebeurt bij zonsopgang, dus je moet er iets voor over hebben. Het wordt tijdens deze ‘ceremonie’ zeer gewaardeerd als je witte kleding draagt. Na meerdere instructies van onze gids, wordt het eigenlijk nog best spannend. Zo mag je als vrouw de monnik niet aanraken. Ik zit op een rieten kleedje, op mijn knieën, want ook de onderkant van je voeten mag niet zichtbaar zijn. Van onze gids krijgen we een bakje met ‘sticky rice’ en bij iedere monnik die langs komt, mogen we een beetje rijst in zijn schaal stoppen. Iedere monnik bedankt ons met een gebed. Absoluut heel indrukwekkend en vooral erg authentiek op deze plek. Na de ceremonie worden we met een tuktuk naar de lokale ochtendmarkt gebracht. Voor sommige geuren is het voor mij nog iets te vroeg (lees: verse varkenshoofden), maar de gefrituurde bananen donutstengels zijn heerlijk! Echte Thaise koffie drink je met gecondenseerde melk, die laat ik even aan mij voorbij gaan.
De ochtendmarkt en het geven van aalmoezen aan de monniken 's ochtends vroeg Het plaatsje Chiang Khan is sowieso een aanrader. ’s Avonds komt het plaatsje tot leven met een gezellige avondmarkt. Er hangt een ontspannen sfeer en ook hier bevind ik mij tussen de Thaise bevolking. Ik heb hier welgeteld 5 westerse toeristen gezien. Wat wel opvallend is, is dat er slechts één barretje te vinden is! Wil je hier dus een gezellig drankje doen, dan is dit ‘the place to be’. Je kunt hier overigens ook ontbijten. De bar ligt pal aan de Mekong-rivier, met aan de overkant Laos.
Huur een fiets in Chiang Khan om zowel door de zijstraatjes van het stadje als direct langs de Mekong-rivier te fietsen. Een prachtige route, met onderweg vele fotogenieke houten huisjes. Ga met zonsondergang mee met een boottocht over de Mekong-rivier, absoluut één van mijn hoogtepunten tijdens mijn verblijf in Loei. Echt een ontspannen tocht en bij zonsondergang kleurt de lucht prachtig oranjeroze.
De fietstocht langs de Mekong-rivier en onderweg langs de houten huisjes Wil jij ook het authentieke Thailand ontdekken? Bekijk dan onze reizen naar Loei!
