Onze reisspecialisten gingen op avontuur in Suriname. Ze bezochten de Raleighvallen, een schitterend natuurreservaat dat bekend staat om zijn prachtige waterpartijen. Ze beklommen een metershoge berg, stonden oog in oog met doodshoofdaapjes en proefden exotische vruchten waar ze nog nooit eerder van gehoord hadden. Het bleek een ervaring om nooit meer te vergeten.
Na het eten van een overheerlijke roti rol, stropen we de mouwen op. Het is tijd om de boot in te laden! We zijn in Witagron, een dorpje op 4.5 uur rijden van Paramaribo, en maken ons klaar voor de tocht naar de Raleighvallen in Suriname. Dit natuurreservaat staat bekend om zijn prachtige waterpartijen en de vogels en apen die hier leven. Het dichtstbijzijnde dorpje ligt echter op ruim drie uur varen, dus alle benodigdheden moeten mee op de boot. Werk aan de winkel dus. Als alles gereed is stappen we in de korjaal, onze boot. Na een vermoeiende tocht arriveren we in the middle of nowhere. Het is er prachtig groen en roodgekleurde ara’s scheren over onze hoofden. Dit is Suriname!
Na aankomst vertelt de kok van het verblijf dat de doodshoofdaapjes in de buurt op de geur van banaan en smakkende geluiden afkomen. Tijd om de proef op de som te nemen. We nemen een banaan mee en trekken de natuur in. En inderdaad, al snel rennen er een aantal doodshoofdaapjes naar ons toe. Als we onze handen uitsteken, voelen we hoe zachte handjes voorzichtig de glibberige stukjes banaan pakken. Wat lief!
Een groen paradijs in the middle of the nowhere: de Raleighvallen Eenmaal terug bij de accommodatie besluiten we de kamer te inspecteren. Ook hier beleven we een wauw-moment. De kamer heeft maar drie muren en een open veranda, waardoor we het idee krijgen dat we buiten slapen. We kijken uit op de Coppenamerivier en het bos en voelen ons een met de natuur. Een fantastische plek voor de avontuurlijk ingestelde reiziger. ’s Avonds kruipen we vroeg onder de wol. Al luisterend naar de geluiden van de ongerepte natuur van Suriname (kwakende kikkers, tjirpende krekels en stromend water) vallen we in slaap.
De volgende ochtend worden we gewekt door overvliegende papegaaien. Wat een fijn moment om de dag mee te beginnen. De dag zal alleen maar beter worden, want vandaag bezoeken we de Moedervallen. Velen denken hierbij aan watervallen, maar in werkelijkheid is dit een enorme stroomversnelling in de Coppenamerivier. De weg er naartoe is al een hele belevenis: urenlang begeven we ons in het hoge, dichtbegroeide bos. Tussen de honderden verschillende tinten groen zien we slingerapen, doodshoofdaapjes, kapucijnerapen en zelfs een baardsaki. We kijken onze ogen uit.
Dan horen we het geluid van een enorm watergeweld dat zich langs rotsen beweegt. We kijken om ons heen, maar zien nog niets. We lopen nog enkele meters en zien dan waar we voor gekomen zijn: de Moedervallen! Wat een prachtige omgeving en wat is het fantastisch om de enorme kracht van het water waar te nemen. We zijn er stil van en genieten van het uitzicht. Na enige tijd dagdromen is het tijd om aan de terugweg te beginnen.
We sliepen in de bovenste hoekwoning met prachtig uitzicht op de Coppenamerivier (l) en genieten van de Moedervallen (r) Omdat we nog meer wil ontdekken, brengen we in de namiddag nog een bezoek aan de airstrip. Het is niet meer dan een strook groen gras (waar alleen sporadisch een vliegtuigje van president Bouterse landt), maar het is wel een fantastische plek om vogels te spotten. In korte tijd zien we roodblauwe ara’s, verschillende toekansoorten, papegaaitjes en roofvogels zoals wouwen en caracara’s. Het is meteen duidelijk waarom deze plek als vogelparadijs wordt omschreven.
De volgende dag staat het hoogtepunt van onze trip naar de Raleighvallen in Suriname op het programma: het beklimmen van de Voltzberg. We wandelen eerst zes kilometer door dichtbegroeide bossen, over dikke boomwortels, door kreekjes, over stenen en door modder om bij een granieten plateau uit te komen. Je moet er wat voor over hebben! Onderweg proeven we continu van het fruit dat langs de wandelpaden groeit. Geen bananen of appels, maar exotische vruchten waarvan we nog nooit eerder gehoord hebben, zoals de mopé, de zuurzak en roze bessen die smaken naar lychees. Eenmaal op het plateau aangekomen genieten we van het prachtige uitzicht op de 240 meter hoge Voltzberg. Pas dan beseffen we: het echte werk moet nog beginnen!
Vanaf de voet van de berg start de weg naar boven. We klauteren omhoog, over stenen, boomstammen en rotsen. Op een gegeven moment hangen we zelfs in de lianen. Ook een touw wordt gebruikt om de steile helling te trotseren. Nee, deze zware klim is niet voor iedereen weggelegd. Een goede conditie en doorzettingsvermogen zijn wel de minimale vereisten. De zware klim is het echter dubbel en dwars waard. Bovenop de berg beleven we namelijk een onvergetelijk moment. We staan letterlijk bóven het regenwoud, dat reikt tot aan de grens met Brazilië. We zien hoe de wolken langs de berg trekken, de rivier waar we ons gisteren nog bevonden en speelse vogels die zich mee laten voeren door de wind. Na een heerlijke lunch bovenop de berg sluiten we ons avontuur in het natuurreservaat af. De Raleighvallen zijn werkelijk een cadeautje van Moeder Natuur.
Het uitzicht vanaf de top van de Voltzberg! Ben je ook avontuurlijk ingesteld? Bekijk dan onze reizen naar Suriname en laat je verrassen!
